De naam verwijst naar het diaconiehuis van de hervormde gemeente, dat in 1899 in deze uitbreidingsbuurt ten oosten van de Haltestraat werd gebouwd. Omdat al in 1885, op initiatief van ds. Heldring, predikant te Zandvoort van 1882-1888, in dat gebied door de diaconie twaalf kleine woningen waren gebouwd, bestemd voor behoeftige weduwen van lidmaten van de Hervormde Kerk, was het begrijpelijk dat de plannen voor het stichten van een diaconiehuis zich toespitsten op de mogelijkheid dit pand grenzend aan die twaalf woningen te bouwen. Dat is ook gelukt, echter met dien verstande dat de hoofdingang kwam te liggen aan een zijstraat van de Diaconiehuisstraat; namelijk de Nieuwstraat. In de volksmond werd het gehele complex het Huis met de 12 apostelen genoemd.
De grote animator achter de plannen om een diaconiehuis te stichten was ds. G. Hulsman, die in 1894 als predikant te Zandvoort was aangesteld. Dankzij zijn inspanningen kwam het benodigde geld bijeen en kon het diaconiehuis in oktober 1899 in gebruik worden genomen. Het gebouw was ontworpen door architect W.F. Doeglas uit Haarlem en gebouwd door de Zandvoortse aannemer W. Groen. De aanneemsom bedroeg ƒ 9000,–. Aanvankelijk werd op bescheiden wijze begonnen, met de verpleging van twaalf bejaarden, maar allengs werd het huis vanbinnen belangrijk gemoderniseerd en verbouwd. Het groeide uit tot een tehuis dat in veel opzichten aan de eisen van de tijd voldeed en waar ongeveer dertig bejaarden een rustige levensavond konden vinden. In de jaren 1970 werden de voorwaarden die waren gesteld aan de exploitatie van bejaardenoorden door de overheid aangescherpt, waardoor het Hulsmanhof (zoals het diaconiehuis sinds 1970 heette) als tehuis niet kon blijven bestaan.
Het hele complex werd in 1982 verkocht aan woningbouwvereniging Eendracht Maakt Macht. Deze heeft er in de periode 1982-1983, nadat het oude gebouw was gesloopt, een door architectenbureau Ir. C.J. Wagenaar te Zandvoort ontworpen complex van 26 tweekamerwoningen en 8 éénkamerwoningen gebouwd en aan dit complex eveneens de naam Hulsmanhof gegeven.
De Diaconiehuisstraat was oorspronkelijk een voermanspad, dat leidde naar de visdrogerijen die zich in de duinen bevonden. Door de bevolkingstoename werd ook dit gebied ontsloten voor woningbouw, maar de bebouwing is altijd een mengeling gebleven van woningen en bedrijfsruimten. Daardoor laat deze straat een wat rommelig huizenbeeld zien. Door de vele verbouwingen zijn ook karakteristieke kleine oud-Zandvoortse woningen die hier stonden voor een groot deel verloren gegaan. In 1910 heeft een tiental bewoners van deze straat de gemeenteraad verzocht de straatnaam te veranderen in Van Ostadestraat, een nieuwe straat die toentertijd in het verlengde van de Diaconiehuisstraat was aangelegd. Als motief werd aangevoerd dat het begrip ‘diaconie’ te veel aan armenzorg deed denken en deze relatie de zomerverhuur niet zou bevorderen.
Interessant is overigens nog dat in de periode 1900-1910 in diverse gemeentelijke stukken de straat wordt aangeduid met de naam Diaconiestraat. Ook een plattegrond van Zandvoort uit 1908 vermeldt die naam. Dat voorts in 1909 nog bij raadsbesluit aan de Diaconiedwarsstraat officieel deze naam wordt gegeven, duidt er mede op dat er dus een Diaconiestraat was. Pas in 1911 wordt in gemeentelijke stukken de naam Diaconiehuisstraat gebruikt voor de Diaconiestraat. De datum van een raadsbesluit van deze naamswijziging is echter onbekend.
